Mijn man is een echte vleeseter. Tot twee jaar geleden ik ook, maar sinds de geboorte van onze zoon stond het mij steeds meer tegen, dus ermee gestopt. Het bleek al snel dat mijn zoontje zeer allergisch is voor alle dierlijke producten behalve vlees. Voor zijn veiligheid hebben wij geen van deze producten is huis en eten we zelden buitenshuis. Dat maakte van mij dus automatisch een veganist en bevalt geweldig goed. Mijn dochter van 5 eet heel af en toe vlees maar vindt het vies dus meestal eet ze met mij mee

. Mijn zoontje vind het heerlijk maar het voelt niet goed meer en ik merk dat hij het niet mist als ik het hem niet geef. Dus, als papa niet op tijd thuis is voor het eten is er geen vlees op het menu voor ons.(wel geef ik ze regelmatig de nodig b12 ijzer en vit-d)
Mijn man is er behoorlijk kwaad om, vind het overdreven, onnatuurlijk en vind dat ik dit niet kan maken..Volgens mij vind hij het vooral ongezellig, terwijl we toch allemaal hetzelfde eten. Alleen heeft hij er iets extras bij liggen op zn bord.
Zijn hier meer mensen met een vleeseter als partner en kinderen? Hoe gaan jullie om met deze meningsverschillen?
Moet ik water bij de wijn doen? Gewoon in het midden laten? Of zet ik mn hakken in het zand?