Ik vind dus van niet. Hoeveel ervaring met veganistische kinderen die opgroeien in een omgeving waar vegetarisme al heel bijzonder is heb jij?Vegantastic schreef:Dat valt wel mee.lena schreef:maar met veganistisch wordt je kind wel heel erg "anders", staat het steeds buiten de groep.
Het gaat niet om pesten. Het gaat erom dat het niet leuk is. Ook al wordt je niet gepest, het is gewoon niet leuk om steeds "anders" te zijn, voor heel veel mensen. Je ziet dat hier al op het forum, met (bijna) volwassenen die zeggen dat het niet leuk is om te zeggen dat je veganist bent tijdens een introductieweek, of als je kamers zoekt. Dan lijkt het me logisch dat dat voor een jong kind, die ook nog eens niet ECHT begrijpt waar het om gaat, en voor wie het geen bewuste overwogen keuze is, ook niet leuk is.Een 'zwak' kind wordt anders toch eruit gepakt om te pesten of buiten te sluiten. Heeft niets te maken met of die veganist is of niet.
Dat zou kunnen, voor school. Maar wat doe je dan met speelafspraakjes? Clubjes? Er wordt hier vaak ineens wat afgesproken, waardoor kindlief ergens een boterham moet eten. Dat soort dingen kunnen dus gewoon niet meer als je erop staat dat je kind alleen vegan eet, want niemand heeft vegan brood met broodbeleg in huis, tenminste, daar kun je niet vanuit gaan.Dat is meer een kwestie van goede voorbereiding lijkt me. Zoals sommige ouders doen.. die dan een snoeppot op school zetten voor het kind. Zodat er altijd wat is.Nooit een koekje eten als je ergens speelt, nooit traktaties kunnen eten op school, nooit snoepjes mogen eten die uitgedeeld worden, niet gewoon mee kunnen doen met spelletjes zoals snoephappen.
Er zijn bijna geen kinderen allergisch voor alles. Een kind met melkallergie moet oppassen voor koekjes, maar mag wel een stukje worst, of snoepjes, dus het is niet ALTIJD anders. En ik zie toch een verschil tussen allergie en principes (wat ook nog eens vooral de principes van de ouders zijn).En er zijn ook wel kinderen met voedselallergien etc. Ik had ook wel iemand in de klas met allergie. Die kreeg gewoon wat anders.
Nogmaals: mijn kind is al anders omdat ik echt niet wil dat ze vlees eet, en kaas en melk gebruikt ze ook niet. Dat vind ik meer vergelijkbaar met die allergieen, en het is soms al moeilijk genoeg (dat verbaasde mij ook, ik had gedacht dat vegetarisme inmiddels wel helemaal ingeburgerd was, maar niet dus). Als ze ergens blijft spelen en die mensen hebben saucijzenbroodjes tussen de middag, dan eet ze die niet. En dat vind ik ook geen probleem, het is ook goed om principes te hebben, en niet erg om soms dingen anders te doen dan andere mensen.
Dat gebeurt heel vaak niet. Het zijn echt de uitzonderingen die overal rekening mee houden. En dan nog zijn ouders hier ten eerste meer geneigd om rekening te houden met ernstige allergieen dan met principes waar ze niet zoveel mee hebben, en ten tweede minder bewust van de dingen die niet vegan kunnen zijn. Daar komt dan weer bij dat mijn kind het gewoon echt niet leuk vind om als de hele klas een mooi versierd taartje eet zelf iets anders te eten. Nou zijn principes natuurlijk belangrijker dan "leuk" maar je moet ergens een grens trekken. Ik vind het belangrijk om een soort middenweg te hebben.Of ouders van andere kinderen zorgde er voor dat er wat ook was voor dat kind met allergie.
Er is een verschil tussen "niet altijd alles" en "vrijwel nooit iets". Bovendien zijn er geen streng joodse en islamitische kinderen bij mijn dochter op school, en hebben die kinderen vaak een uitgebreid netwerk met andere kinderen met dezelfde leefwijze. Zelfs vegetarisch zijn is hier al vrij bijzonder, ze kent helemaal geen andere vegetarische kinderen.Joodse en Islamitische kinderen mogen ook niet altijd alles hebben in die situaties.
Zoals ik al zei: het hangt heel erg van je kinderen af hoe ze er mee omgaan, en dat hangt ook weer af van je omgeving.
