De persoonlijkheid van 'de veganist'

[Emiel]

Ik kwam een artikel tegen over hoogsensitiviteit en herken me wederom in veel van de genoemde kenmerken. Ik weet dat al langer en heb ook wel psychologische tests gedaan op dat gebied, waar o.a. uitkwam dat ik een INFP type 'ben'.

Nu ben ik niet zo happig om mezelf een etiket op te plakken en niet iedereen is alléén het één of alléén het ander. Wat ik me echter ineens afvroeg is, of er ook een veganistisch persoonlijkheidstype zou bestaan. Mij lijkt het dat een veganist in ieder geval een gevoelig mens is en wellicht dat de meesten ook wel een soort van introverte persoonlijkheid hebben.

[TonyJello]

Nou, introvert... ik ken een paar activisten...

Die kunnen in hun eentje een hele voorstelling geven.

[TonyJello]

Die kenmerken van hooggevoeligheid heb ik allemaal en meer.

Kenmerken van HSP:

Verontwaardiging over onechtheid en onrecht
Zoeken naar zingeving
Een gevoel van anders zijn, vervreemding en eenzaamheid
Een buitenbeentje zijn, niet in de pas kunnen en willen lopen
Een diep verlangen om met je creativiteit iets bij te dragen aan de wereld
Een aparte kijk op de dingen
Continu nieuwe dingen willen bijleren
Emotioneel intens
Talent voor crisis

HSP-ers hebben sneller last van:

Lange werkdagen
Stress
Drukke werkomgeving

Maar wat wordt bedoeld met talent voor crisis?

[Emiel]

Maar wat wordt bedoeld met talent voor crisis?

Kweenie, het is een Belgische site hè . Misschien dat iemand die hooggevoelig is eerder in een crisis kan belanden of zo?

[TonyJello]

Aha!

DE persoonlijkheid van DE veganist bestaat niet, maar er wordt bij veganisten op een of andere manier wel een gevoelige snaar geraakt, terwijl het er op lijkt dat er mensen zijn die zo'n snaar niet eens hebben.

[TonyJello]

...Ik weet dat al langer en heb ook wel psychologische tests gedaan op dat gebied, waar o.a. uitkwam dat ik een INFP type 'ben'.

Wil je dat type samenvatten in het Nederlands? Het is me teveel lastig Engels.

[Emiel]

Hier en hier staan de verschillende types uitgelegd. Misschien zijn er betere bronnen, maar deze kwam ik als eerste tegen .

[TonyJello]

Die eerste link is fijn overzichtelijk, die tweede is me weer te ingewikkeld. Maar goed.

We hebben vast allemaal eigenschappen uit verschillende 'hokjes' (1e link). Nu nog zoeken welke eigenschappen bij veganisten vaker voorkomen...

[TonyJello]

Ik denk dat je hier naar iets onmogelijks zoekt. Een mens heeft zoveel kanten en combinaties van kanten, daar kom je niet uit.

Als voorbeeld: ik kan mezelf wel gevoelig noemen, omdat ik van de natuur houd en met mensen en dieren meevoel, maar op een heel aantal andere gebieden ben ik keihard. Ik heb veel meer medeleven voor dieren en kinderen dan voor volwassenen. Maarja, dat heeft natuurlijk wel zijn oorzaken... De volwassenmens is grotendeels de oorzaak van het vernietigen van de natuur en het leed bij kinderen en dieren. En de natuur, kinderen en dieren zijn puur en heel kwetsbaar, dus daar zit wel wat logica. Voor mij in iedergeval. Maar spit het allemaal maar eens uit per persoon. Dat gaat niet.

Ik hecht bijvoorbeeld waarde aan regels en regelmaat, maar opgelegde en onzinregels lap ik aan mijn laars, die overtreed ik met veel bravour.

Discipline: is dat een eigenschap die veganisten al hebben of heb je die nodig om veganist te kunnen zijn en blijven of is er geen discipline nodig bij veganisme?

Ik zou zeggen; maak er een wetenschappelijk onderzoek van en promoveer.

[Annikka-Ayla]

Ik heb die test ook eens gedaan. Ik kwam eruit als een ENFP. Dat dramatische herken ik van mezelf, maar ook herken ik de introverte versie van de INFP in mezelf. Het is soms maar net hoe ik in mijn vel zit.

[Emiel]

Had ik een heel verhaal getypt, maar intussen andere dingen gedaan; alles weg. Ik wist het, maar was toch vergeten om de tekst even te kopieren voordat ik op 'plaatsen' drukte ... Goed, wat ik had geschreven was ongeveer dit;

Ik vroeg me af waarom sommigen veganist (of vegetarier) worden en anderen niet. Ik vraag me af waarom ik van het ene op het andere moment veganist ben geworden. Was dat wel zo, of was er al een proces gaande in mijn onderbewustzijn? Zouden hersenen van veganisten letterlijk verschillen/anders werken dan die van niet-veganisten?

Ik ben zelf al een tijdje bezig met een soort zoektocht naar 'iets'; mezelf, de waarheid en de betekenis van het leven. Veganist worden zie ik dan ook als een soort 'ontwaken'. Misschien niet het soort ontwaken waar Gautama Buddha over sprak, maar in ieder geval iets soortgelijks (of misschien nog wel beter, wie weet!).

Maar om op het onderwerp terug te komen; zouden veganisten per definitie een vorm van hoogsensitiviteit/hoogbegaafdheid moeten bezitten om het lijden en onrecht te kunnen voelen en begrijpen? Ik denk het wel. Daarentegen zullen niet alle hoogsensitieve personen tevens veganist zijn. Ook denk ik dat er onder de veganisten meer introverte mensen zullen zitten dan extraverte, maar dat is een wilde gok.

[Annikka-Ayla]

Ik ben ook een hsp'er en ben het met je eens. Als je zo gevoelig bent kies je anders en sta je anders in het leven.

[Butternutkin]

Ik heb ook twee HSP boeken gelezen, herken mezelf er zeker in en scoor heel hoog op die testen. Ik denk niet dat het een het ander uitsluit (in de zin van dat je geen veganist kan worden als je niet sensitief bent) maar ik denk dat de meeste vegetariërs en vooral veganisten wel sensitieve (en empathische) mensen zijn.

Ik heb het er zelf altijd heel moeilijk mee, en vooral moeilijk mee gehad als kind, dat anderen helaas niet zo sensitief zijn. Misschien herkennen mensen hier dat? Ik kan ontzettend boos worden als iemand onrecht aangedaan wordt.

Mijn moeder en zus zijn best aardige mensen hoor, maar ze hebben gewoon totaal geen inlevingsvermogen. Met kerst heb ik bijvoorbeeld schreeuwende ruzie met mijn moeder gehad omdat ze tegen mijn zus had gezegd dat ze haar konijnen maar weg moet doen omdat ze het al zo druk heeft met werk en opleiding en die konijnen haar zoveel extra stress opleveren. Voor mij is dat echt onbegrijpelijk. Ik denk dat het voor mij beter uitgepakt was als ik in een omgeving was opgegroeid met andere sensitieve mensen, bijvoorbeeld naar een vrijeschool was geweest, en er meer nadruk had gelegen op kunst en cultuur. Ik vind het heel jammer dat onze maatschappij sensitief zijn als iets negatiefs bestempelt in plaats van dat juist te stimuleren. Er ligt veel te veel nadruk op assertiviteit en spontaniteit. Als je die eigenschappen niet bezit vinden mensen je maar suf. In veel Aziatische landen is dat volgens mij ook anders.

[TonyJello]

Ja, mooi geschreven.

Er moet wel een verschil in gevoeligheid zitten ergens in de hersenen, want ik had maar twee rottige beelden binnen één uitzending nodig om per direct vegetariër te worden (had ik meer gezien en geweten was ik direct veganist geworden), terwijl ik mijn vriend al heel veel informatie heb gegeven en video's heb laten zien (een jaar lang!) en hij toch zegt dat hij vlees, etc te lekker vindt... "Ik zal altijd vlees blijven eten." zei hij letterlijk meerder malen. Ik kan daar met mijn verstand en gevoel niet bij. Ik snap niet hoe dat in vredesnaam mogelijk is. Dus daar zit echt wel een verschil.

[Butternutkin]

Ja, moeilijk, Tony. Ik krijg het idee dat de ene persoon ook beter de link tussen wat er op hun bord ligt en wat er in de wei staat kan loskoppelen dan de andere persoon. Dat ligt natuurlijk ook deels aan de situatie/omgeving waar iemand inzit, en aan persoonlijke ervaringen, maar het blijft raar.

[Emiel]

Over introversie is onlangs een mooi boek verschenen, een aanrader, ook als je meer extravert bent.

[Emiel]

Er ligt veel te veel nadruk op assertiviteit en spontaniteit. Als je die eigenschappen niet bezit vinden mensen je maar suf.

Klopt, met als gevolg dat introverte mensen zich extravert naar de buitenwereld gaan gedragen om erbij te horen. Wat op zich in sommige gevallen misschien nuttig kan zijn, maar het is jammer dat het nodig is.

In veel Aziatische landen is dat volgens mij ook anders.

Aziaten in Westerse landen kunnen het er moeilijk mee hebben, omdat in de Westerse wereld extraversie de norm is.

[TonyJello]

Er ligt veel te veel nadruk op assertiviteit en spontaniteit. Als je die eigenschappen niet bezit vinden mensen je maar suf.

Ja! Daar heb ik nou last van.

Op mijn werk heb ik bij mijn beoordelingsgesprek te horen gekregen dat ik een grijze muis ben...

Nou jááááá, zeg!

[Butternutkin]

Er ligt veel te veel nadruk op assertiviteit en spontaniteit. Als je die eigenschappen niet bezit vinden mensen je maar suf.

Ja! Daar heb ik nou last van.

Op mijn werk heb ik bij mijn beoordelingsgesprek te horen gekregen dat ik een grijze muis ben...

Nou jááááá, zeg!

Dat is ook gewoon incorrect om te zeggen, niet netjes van ze/hem/haar!

[Annikka-Ayla]

Dat boek hebben we hier ook in huis, maar dan in de Engelse versie.
Ik ben trouwens geen grijze muis, ik heb juist de neiging om op te vallen. Wat weer niet zo handig is als je snel moe bent en daarna dus wel als een op het behang zou willen verdwijnen. Ik ben zo'n hsp'er die tegelijk op het gas en de rem trapt