Sociale verplichtingen/ Vragen waarom je niks eet?

[*Martijn*]

[foutje: wilde een typefout verbeteren en klikte 'quote' aan i.p.v. 'edit']

[lena]

Ik begrijp dat het probleem verder rijkt dan alleen het kerstdiner? In het geval van het kerstdiner vind ik echt "take it or leave it". Als dit een collega is waarmee je vijf dagen in de week samen eet, dan verandert dat de zaak wel, mijns inziens. Om beurten koken: als zij kookt is er vlees, en neem jij iets voor jezelf mee, als jij kookt is het vegan, en heeft zij de keus om iets voor zichzelf mee te nemen, klinkt het redelijkst. Ik begrijp niet waarom dat "extra werk" met zich meebrengt? Het is alleen extra werk voor je collega als ze jouw eten niet wil eten.

Ik zou niet zelf vlees gaan bereiden, dat gaat echt te ver, vooral omdat (als ik het goed begrijp) je hier al lang werkt en vlees bereiden nooit onderdeel van je taakomschrijving is geweest.

Succes met je gesprek!

[Wen]

+1

[*Martijn*]

Nou dat viel alles mee. Mijn collega wilde wel koken en we hebben afgesproken dat ik wat voor mezelf meeneem en dat ik zorg voor het voorgerecht en voor de hapjes vooraf. Ik heb het er met één andere collega over gehad (hij is een beetje de leider van het team) en hij gaf me groot gelijk dat ik geen vlees wilde klaarmaken.

Bedankt voor jullie steun. Het toetje wordt bananenijs met chocola, of roomijs (dat we nog in de vriezer hebben) voor de bewoner die niet van banaan houdt. Lekker veel calorieën. Over de hapjes vooraf moet ik nog even nadenken. Misschien toastjes met tapenade en avocado, lekkere vruchtensapjes erbij. Heel misschien deegflapjes of falafel (die ik dan thuis maak). En als hoofd- gerecht voor mezelf rijst, kikkererwtencurry en sperziebonen met kokos. Met verse koriander.

[marjan]

Hallo Martijn, ik had nog geen tijd gehad om te reageren... Ik heb in de psychiatrie op een groep die een paar maal per week zelf kookt natuurlijk wel een beetje met hetzelfde te maken... het verschil is alleen dat die TBS-ers en andere al of niet door justitie geplaatste mensen bij ons meestal zelfstandig een maaltijd samenstellen en daarvoor ook zonder directe begeleiding de inkopen doen (hooguit met telefonische coaching in een enkel bijzonder geval). Ik verwacht dan niet van ze dat ze dat ook veganistisch doen voor mij en neem eigenlijk altijd eigen eten mee. Een enkele keer gaan cliénten daar niet mee accoord en gaan ze toch proberen veganistisch (of een deel van de gerechten veganistisch) te koken. Of ze zorgen voor een veganistisch toetje of zo...

Verder herken ik je dilemma wel. Bij ons is zoiets ook wel eens aan de orde in een huiskamergesprek... Dan wil er een vegetarier een maaltijd zonder vlees maken en dan vinden anderen een maaltijd zonder vlees niks. Ik zou die anderen totaal geen inspraak willen geven omdat ze geen enkele zinnige reden hebben maar mijn teamleider - die helaas toen ook bij dit huiskamergesprek aanwezig was - vond het nu juist weer wel een zinnige inbreng en vond dat mensen wel konden eisen dat ze bij hun maaltijd vlees kregen.... Pffff! Mijn teamleider was nog niet van me af sindsdien en heeft wel aardig ingebonden ondertussen...

[*Martijn*]

Ik zou die anderen totaal geen inspraak willen geven omdat ze geen enkele zinnige reden hebben

Voor een omni kan een zinnige reden misschien zijn dat hij/zij trek heeft in een stuk vlees, of dat hij/zij het zo gewend is (en het prettig vindt om iets te eten wat bekend is), of dat hij/zij goede herinneringen heeft aan maaltijden met vlees (en dat graag wil terugbeleven), of dat hij/zij bepaalde ideeën over voeding heeft waarin vlees belangrijk is, of zelfs het bijgeloof heeft dat vlees een mens sterk maakt. Jij kunt dat dan wel onzin vinden, maar als de omni het zo gelooft, dan is het voor die omni wel belangrijk. Of zeg ik nou iets heel raars?

[marjan]

Ja

[Chantal]

Ik bekijk van te voren gewoon altijd wat de opties en als ik er echt niet zeker van ben, dan neem ik zelf gewoon wat mee.
En tegenwoordig vind ik het steeds makkelijker worden eigenlijk.
Ik zeg ook vaak gewoon ik eet vegetarisch zonder zuivel of ik informeer naar vegetarisch eten en mensen met een lactose allergie ofzo , haha!

En voor heen als mensen vroegen waarom ik niks at dan ging ik altijd zo een overdreven uitleg geven waar in de werkelijkheid eigenlijk niemand op zat te wachten.
En nu vermijd ik dat door korte antwoorden te geven op een luchtige manier zoals bijv ik ben een extremistische vegetariër , want dat verwachten ze meestal niet, ze verwachten meestal een preek van vegetariërs.
En dan vinden ze het vaak wel grappig en gaan ze ineens geïnteresseerd vragen stellen of wat ik dan allemaal wel en niet eet.
Of ik neem als ik ergens waar ik dat risico loop, allemaal lekkere salades en hummus mee voor op brood en dan houden ze vaak automatisch hun mond dicht en zitten ze alleen maar te staren.....tot ik vraag, wil je ook wat proberen?

[marjan]

Ik zou die anderen totaal geen inspraak willen geven omdat ze geen enkele zinnige reden hebben

Voor een omni kan een zinnige reden misschien zijn dat hij/zij trek heeft in een stuk vlees, of dat hij/zij het zo gewend is (en het prettig vindt om iets te eten wat bekend is), of dat hij/zij goede herinneringen heeft aan maaltijden met vlees (en dat graag wil terugbeleven), of dat hij/zij bepaalde ideeën over voeding heeft waarin vlees belangrijk is, of zelfs het bijgeloof heeft dat vlees een mens sterk maakt. Jij kunt dat dan wel onzin vinden, maar als de omni het zo gelooft, dan is het voor die omni wel belangrijk. Of zeg ik nou iets heel raars?

Ja, had ik hier al op geantwoord ... Maar ik zal mijn mening nog even proberen toe te lichten: ik vind het meer in de sfeer dat de één van pizza houdt en de ander van nasi en de derde van mexicaans. Ik vraag niet van ze om dagelijks zonder vlees te eten. Het ging er alleen om dat een vegetarisch meisje haar kookbeurt vegetarisch wou laten zijn. Dat komt er voor de rest op neer dan dat ze zo ongeveer één dag in de drie of vier weken (grofweg) een vegetarische maaltijd zonder vlees krijgen. Ik vind dat je dat vleeseters gewoon kunt "aandoen". Zeker omdat je ze volwaardig en gezond voedsel voor zet. Als mensen bij toerbeurt gaan koken heb je gewoon niet elke dag je ideale maaltijd...

[*Martijn*]

@ Marjan: Helemaal mee eens. Bedankt voor je toelichting!

Het lijkt me overigens wel spannend dat soort gesprekken, met name v.w.b. de vraag wie de regels stelt. Ik kan me ook voorstellen dat er voor de gedetineerden een element in zit van leren samenwerken, leren omgaan met belangenverschillen?

[*Martijn*]

Afgelopen week kwam mijn stiefvader naar de stad om met me te lunchen. Ik ben voor het eerst van tevoren naar het café gegaan waar we naar toe zouden gaan, om te vragen of ze een broodje rauwkost voor me konden maken, of bijvoorbeeld iets met olijven. Dat was geen probleem. Ze hadden er zelfs aan gedacht om in plaats van de dressing een kommetje olijfolie en een kommetje azijn op m'n bord te zetten! Daar was ik erg blij mee.

[marjan]

Ja, hoe langer je veganist bent hoe handiger je wordt in het organiseren van dit soort dingen

[Jippia]

Klopt. Maar dat geldt niet alleen voor veganisten zelf, maar - merk ik - ook voor mensen in mijn omgeving, bijvoorbeeld de collega's die dit jaar het teamuitje organiseren. Eentje weet zelfs globaal wat het inhoudt.

[stippel]

Ik heb een gelijksoortig probleem: deze zomervakantie ga ik een week op kamp als begeleidster (telt voor mijn stage), dit stond al langer vast, toen ik nog vegetariër was. Nu goed, vorige week mocht ik alvast eens komen om de kindjes wat te leren kennen en zo (hebben een beperking).
Was er toevallig iemand jarig. En er waren ijsjes! Een begeleider daar vroeg me toen: 'wil jij ook een ijsje?' ik zei: 'nee dank je.'
Ok, dan na een tijdje, andere begeleidster: 'jij lust geen ijs?' dus ik zei: 'jawel, maar ik ben veganist.'
En ineens dus een gigantische pijnlijke stilte... (behalve dan wat kinderen die vroegen wat dat was )

Maarja, ik ga daar dus een week mee op kamp... die mensen zullen ook wel liever iemand anders als begeleidster erbij gehad hebben... anderzijds heb ik zoiets van: als ze er problemen mee hebben, moeten ze me dat maar zeggen. Maar het is niet leuk en best lastig en zo.

[Wen]

Ja Stippel dat is wel lastig. Maar ik denk dat als je voor de rest een toffe collega bent en kalm en zonder aan te vallen uitlegt waarom je voor veganisme koos, dat ze je dan wel algauw aanvaarden en er geen probleem van zullen maken.
Veel succes met je stage! Hopelijk valt het reuze mee.

[Framboos]

Jammer dat ze zo reageerden stippel. Misschien hebben ze gewoon slechte ervaringen met iemand die de hele tijd gaat lopen zeuren oid (en hoe gerechtvaardigd sommige mensen dat hier ook vinden, dat is natuurlijk gewoon heel erg vervelend), of denken ze dat jij extreem moeilijk gaat doen.

Ik denk dat als je, zoals Wen als zie, laat zien hoe leuk je verder bent, dat ze er echt niet de hele tijd over gaan zeuren. En als ze dat wel doen, vraag je hoe zij het zouden vinden als jij hetzelfde deed.

[jet]

stippel: herkenbaar....
Maar zoals door de anderen ook al opgemerkt: mensen hebben vaak een ont-zettend vooroordeel, en als jij door gewoon jezelf te zijn ze daar vanaf kan helpen, hulde!

[An apple a day]

Ach, de doorzetter wint. Ik kreeg de eerste keren op mijn werk bij een lunch broodjes met vruchtenhagel en jam, beide met gelatine. Ik heb alleen fruit gegeten en uitgelegd wat veganisme is en waarom ik daar voor kies. Ben inmiddels een paar jaar verder en krijg nu broodjes zonder melk of ei belegd met rucola en zongedroogde tomaatjes, of met een fijne rauwe salade
Tuurlijk, de eerste keren moet je telkens uitleg geven, en worden er foute grappen gemaakt. Zoals ik al zei, niet te zuur doen en volhouden. Dan krijg je ooit wel wat lekkers. En nu ik een vegan collega heb bij een bevriende instelling wordt het alleen maar leuker

[Framboos]

Behalve dan dat de catering/het restaurant die/dat bij de instelling hoort waar het kantoor van die vegan zit het niet echt snapt.

[stippel]

Hmja, misschien is het inderdaad wel zo dat ze er wat aan moeten wennen/negatieve ervaringen hebben. Ach ja, ik zie wel hoe het wordt.
Nu goed, ik kan op zich wel snappen dat als je het niet kent het vrij radicaal klinkt en zo...