Stel dat veganisten in staat zijn de wereld veganistisch te maken in de komende 50-100 jaar; daarbij vallen alle evenementen uit onze geschiedenis toch in het niet! Voor mij is dit reden om actief met veganisme bezig te zijn.

Moderators: Morality, Martine, Rorrim
...en opeens zitten we in de matrix.@rno schreef:Ze hoeven alleen maar onze hersenen in "leven" te houden en een onderlinge communicatie op te zetten. We kunnen dan denken en "zien, voelen, horen, ruiken" wat we maar willen. Scheelt een heleboel ruimte op deze wereld.
Ik ben het hier helemaal mee eens. Jacque Fresco heeft hier al decennia lang hele mooie ideeën over. Helaas heeft hij nooit de vegan connection kunnen maken...Marianne schreef:Ik denk wel dat een overgang naar een veel plantaardiger dieet één van de stappen is die de mensheid moet zetten, wil ons nageslacht nog op een prettige manier van de aarde kunnen genieten. Daar hoort ook bij dat we onze grondstoffen alleen gebruiken als ze echt nodig zijn, en niet voor allerlei commerciële prullaria (denk aan acties van supermarkten rond sportevenementen, of dagelijks duizenden flutkrantjes in de trein en de bus die vervolgens weer overal verdwijnen). Dus toch een aanzienlijk soberder leefstijl, veel meer telewerken in plaats van allemaal in de auto, de trein en de bus naar het werk. En bijvoorbeeld thermokleding waar je je lijf mee verwarmt, in plaats van dat je per huishouden 450 m3 lucht warmstookt.
Maar wat het eerste betreft: we kunnen een gids zijn!
Ik vind zulke transhumanistische ideeën ook heel interessant. Tegelijkertijd ook heel eng als ze met de verkeerde bedoelingen (als excuus) gebruikt worden trouwens.Brent schreef:Ik denk dat vegatarisme en veganisme maar tijdelijke ontwikkelingen zijn in een periode van groeiend bewustzijn.
De mens gaat zich steeds intensiever bemoeien met zijn eigen genen, uiteindelijk worden we superintelligente wezens met enorme hoofden en worden spiritualiteit en cultuur almaar belangrijker (religies worden een vergeten fase van primitieve verdeeldheid).
Uiteindelijk stoppen we helemaal met eten en spijsverteren zoals we dat nu kennen en slikt iedereen dagelijks een pil om zich te voeden. Ook sexualiteit verdwijnt als een onnodige als primitief ervaren verstoring van wat ons werkelijk boeit.
Omdat alles door robots geregeld wordt, hoeven we niet meer massaal in fabrieken te werken.
Als men terug kijkt op deze periode, dan zal men die zien als het eerste begin van het werkelijk afscheid nemen van onze dierlijke oorsprong (na enige duizenden jaren van ontluikende beschaving).
Zouden er nog huisdieren leven in de onmiddelijke omgeving van de mens in die niet zo heel verre toekomst?
Het belang van dit tijdsgewricht is denk ik de definitieve collectieve (globale) doorbraak van het besef van de onderlinge verbondenheid van alles en iedereen en de enorme versnelling in de wetenschappelijk kennis. Vegetarisme en veganisme horen daar bij. Maar dat is niet het eindpunt qua eten. Het eindpunt is dat de mens stopt met eten zoals wij dat nu nog kennen.
Ik vind het best belangrijk om actief met veganisme bezig te zijn maar ik weet niet of dit de meest belangrijke tijd ooit is. Hoogstens de belangrijkste tijd tot nu toe, maar ook daar ben ik niet zo zeker van.Maarten schreef:Ik zat vandaag te denken: met alle geschiedenis die de mensheid heeft gekend, leven we als veganisten vandaag niet in de meest belangrijke tijd ooit? Er zijn oorlogen geweest, hongersnoden, veranderingen in techonologie, veranderingen in staatsvorm, gevechten tegen pandemieën, de ontwikkeling van religies, globalisering en nog veel meer, maar het is voor mij erg moeilijk om een belangrijkere tijd uit te kiezen dan deze. Alleen de Cuba Crisis is misschien belangrijker geweest dan deze tijd, of het uiterste begin van onze soort, zo'n 200,000 jaar geleden.
Stel dat veganisten in staat zijn de wereld veganistisch te maken in de komende 50-100 jaar; daarbij vallen alle evenementen uit onze geschiedenis toch in het niet! Voor mij is dit reden om actief met veganisme bezig te zijn.
Brent schreef:Ik denk dat vegatarisme en veganisme maar tijdelijke ontwikkelingen zijn in een periode van groeiend bewustzijn.
De mens gaat zich steeds intensiever bemoeien met zijn eigen genen, uiteindelijk worden we superintelligente wezens met enorme hoofden en worden spiritualiteit en cultuur almaar belangrijker (religies worden een vergeten fase van primitieve verdeeldheid).
Uiteindelijk stoppen we helemaal met eten en spijsverteren zoals we dat nu kennen en slikt iedereen dagelijks een pil om zich te voeden. Ook sexualiteit verdwijnt als een onnodige als primitief ervaren verstoring van wat ons werkelijk boeit.
Omdat alles door robots geregeld wordt, hoeven we niet meer massaal in fabrieken te werken.
Als men terug kijkt op deze periode, dan zal men die zien als het eerste begin van het werkelijk afscheid nemen van onze dierlijke oorsprong (na enige duizenden jaren van ontluikende beschaving).
Zouden er nog huisdieren leven in de onmiddelijke omgeving van de mens in die niet zo heel verre toekomst