Moderator: Martine
Dit is één van de redenen waarom ik mijn kinderen vegetarisch opvoed. (meisje van 4,5, zoontje van 3 (vanaf morgen) en zoontje van 9 maanden). Zelf ben ik ook niet zo vegan als ik ooit ben geweest, trouwens. Dit komt ook deels doordag ik kinderen kreeg.lena schreef:Ik heb een dochter van vijf, die zo goed als veganistisch leeft. Ze eet tegenwoordig wel buitenshuis koekjes ofzo met melk/ei erin. Ze vond het zelf echt heel vervelend om altijd, altijd ZO ontzettend anders te zijn en om nooit iets te mogen wat andere kinderen wel mogen.
nden om zelfgebakken dingen te delen met anderen!Dat is ook mijn ervaring als kinderen nog heel klein zijn en je bijna altijd bij ze bent, of in ieder geval bewust uitzoekt met wie ze omgaan. Als ze groter worden wordt dat anders. En het hangt ook van het kind af.marieke schreef:Verder ben ik van mening dat het bij de ouders ligt, je kunt je kind ook zo benaderen dat hij niet het gevoel heeft iets te missen of zo anders te zijn.
Desondanks schreef je in je eerste bericht hier: "Wel voel ik me soms alleen staan in mijn leef/denkwijze."(ikzelf voel ook geen gemis of heel anders zijn)
Ik begrijp hieruit dat je alleen veganistisch eet, maar verder niet vegan bent? Dat maakt ook wel uit, denk ik.marieke schreef:Zelf eet ik veganistisch omdat het zoveel gezondheidsvoordelen heeft.
Ja, dat lijkt me ook wel, maar ik ken niet eens vegetarische mensen waar ik nu woon, laat staan veganistische kinderen.Ook weet ik dat als je andere kinderen om je heen hebt die wel hetzelfde worden opgevoed als jij, het helemaal niet erg hoeft te zijn.
Dat denk ik ook.Wen schreef:Ik denk dat kinderen eerder vegan willen eten uit medeleven met dieren, dan uit gezondheidsredenen.
Hoi Lena,lena schreef:Ik begrijp hieruit dat je alleen veganistisch eet, maar verder niet vegan bent? Dat maakt ook wel uit, denk ik.marieke schreef:Zelf eet ik veganistisch omdat het zoveel gezondheidsvoordelen heeft.Ja, dat lijkt me ook wel, maar ik ken niet eens vegetarische mensen waar ik nu woon, laat staan veganistische kinderen.Ook weet ik dat als je andere kinderen om je heen hebt die wel hetzelfde worden opgevoed als jij, het helemaal niet erg hoeft te zijn.
Mijn halfbroer was destijds vegetarier en ik vond het stoer om hem na te apen. Mijn moeder stond er sympathiek tegenover, omdat ze zelf jarenlang pescotarier is geweest (ze is toen vlees gaan eten omdat mijn vader dat ook deed, maar het beviel haar niet goed geloof ik). Toen ik vegetarier wilde worden, is zij ook meteen weer pescotarier geworden. Dat maakte het natuurlijk allemaal makkelijker voor mij. Mijn broer is na mij ook vegetarier geworden.Wen schreef:Waren je ouders dan ook vegetariërs of heb je zelf besloten om zo jong vegetariër te worden?
Ik snap het, ik ben het ook met je eens, het heeft allemaal met elkaar te maken.marieke schreef: Ik ben veganistisch uit gezondheidsredenen maar verder ben ik ook veganistisch. Hoe erg de dieren tegenwoordig uit worden gebuit gaat mij zeer aan, en ik wil daar hoe dan ook geen deel van uit maken.
Dus ook geen leer/wol/zijde, en heb ik ook zo mijn bedenkingen bij deze maatschappij.
Nee, ik ken op het moment niet eens vegetarische mensen. Ik dacht dat vegetarisme inmiddels al doodnormaal was, maar blijkbaar niet.Ken jij verder ook geen veganistische mensen dan?
Ik was al heel lang lacto-ovo vegetarier, en vond dat niet meer logisch. Ik vond dat eigenlijk altijd wel, maar dacht altijd dat veganisme veel te moeilijk/ingewikkeld was, dat je dan bijna niets meer kon eten. Dankzij internet ontdekte ik dat er in tien jaar tijd veel veranderd is, er zijn nu zoveel kookboeken, forums en blogs.Hiermee bedoel ik, je eet zelf wel vegan en bent ook vegan, hoe ben je daar toe gekomen dan?
