Sascha schreef:
Ik vind mensen (en dus kleine kinderen) dan wel weer wat meer waard... Zoals ik al zei: ik ben een spiecisist. Dat had ik al 'toegegeven' al is het niet iets waar ik me voor schaam.
Dat standpunt heb ik inderdaad niet, want de waarde van een wezen word voor mij (ook) bepaald door het gedrag en daaraan gerelateerd vermogen etc. en in tegenstelling tot een dier kan een mens dit meestal wel veranderen.
Sascha schreef:
Verder vraag ik mij af wat je precies bedoeld met de volgende zin: 'Het is niet wat je als mens (zelf) belangrijk vind, maar wat moreel gezien belangrijk is.' Want volgens mij bepaald de mens nog altijd wat moreel gezien belangrijk is. En als men puur gaat kijken naar het milieu, zou een uitroeien van de mens (zoals door een paar mooie atoombommen) een zeer goede keuze zijn..
Voorbeeld: Een egoïst kan het moreel juist vinden om anderen aan zichzelf te onderwerpend omdat hij hen minder waardevol acht, maar dat hoeft voor deze egoïst zelf en anderen nog niet juist zijn, want de liefde die anderen hem kunnen geven en hij anderen kan bieden, zou waardevoller kunnen zijn dan de onderwerping die dit onmogelijk maakt en zijn egoïsme instant houd. Niet iedereen heeft een waardevol inzicht en zal naargelang zijn wezen hoedanigheid handelen en verkeerde keuzes maken waardoor zij zichzelf en anderen door onwetendheid nadelig belasten.
Sascha schreef:
Verder vind ik je opmerking over dat mensen die kanker hebben daar niet voor kiezen vrij bijzonder, en duidelijk een poging om mij op inconsequenties te pakken terwijl het duidelijk is dat ik bedoel te zeggen dat je ervoor kunt kiezen met de samenleving mee te doen en het bijkomende leed te accepteren, of dit niet te doen. De keus lijkt mij logisch, dat wel. Maar het blijft een keuze...
In het geval van de mens is dit persoonlijk en direct, maar in het geval van de kat niet. Ik heb kanker er als voorbeeld bij gehaald omdat dit als eerste in mij opkam, maar ik had ook andere voorbeelden kunnen bedenken. Neen, je hebt (binnen het levenskader) zelf niet altijd een keus en als je dat niet begrijpt, dan heb je mogelijk nog niet zoveel levenservaring.
Sascha schreef:
En als laatste over de volgende zin: 'De kwaliteit van het leven is volgens mij juist afhankelijk van de duur of herhaling want het heeft daarbuiten geen herkenbaarheid. ' is dat ook een pro-life verklaring? Wellicht een dagje meelopen op de NICU?
Het heeft niets te maken met pro-life, maar met ervaringen en bewustwordingen. Als je dat wilt weten: Ik ben wel in eerste instantie (om ongeboren leven te beschermen), maar niet in tweede instantie (als dit nadelig is voor het kind (lijden) en derde instantie (als dit een bedreiging vormt voor de moeder) voor pro-life. Het is gewoon absurd om het ongeboren leven (in een bepaald stadium) bij voorbaat al af te wijzen of slechts als een ding te beschouwen dat je te allen tijde (zonder bescherming) mag verwijderen.
Sascha schreef:
Uiteindelijk denk ik dat het gewoon beter is als we met wat meer respect tegen en over elkaar praten, want hoe je het went of keert, er staat weinig vast over wat goed of fout is....
Mijn respect voor anderen is gerelateerd aan hun gedrag, maar de manier waarop ik met hen om ga kan verschillen, want dit is afhankelijk van hun aard. Als je bedoelt dat het nogal onduidelijk is wat goed of fout is, dan begrijp je het leven niet. Dan weet je niet goed wat de oorsprong is van deze bepaling, het daaraan gerelateerde doel en de mogelijkheid om dit te optimaliseren. De meeste mensen kunnen wel waarnemen, maar het waarnemen zelf niet waarnemen.
Sascha schreef:
Het zijn vooral veel meningen over wat eenieder persoonlijk als belangrijk acht, en in geval van conflicterende belangen (want ik vind leven uiteraard wel belangrijk, maar niet altijd even belangrijk als andere dingen) wat de belangrijkste van de twee is.....
Iets kan op een drogredenatie berusten, gebrek aan inzicht en iets kan (meer of minder relatief gezien) meer buitenpersoonlijke waarden hebben (altruïsme) etc..
Sascha schreef:
ik maak zelf echter een andere afweging. Dat kun je inconsequent noemen, al vind ik het op elke situatie afwegen van voor en nadelen en wikken en wegen van verschillende waarden niet inconsequent maar eerder consequent proberen een zo goed mogelijke oplossing bedenken van een probleem.
Natuurlijk kunnen van uit jouw standpunt de daaraan gerelateerd beslissingen consequent zijn, maar dat is het niet vanuit een andere visie en dan moet je dus bepalen wat moreel gezien de juiste visie is en niet in je eigen visie berusten als je een dergelijk waardebepalend proces waardevol vind. Daar ben je dus vrij in, maar waar anderen blijven steken daar ga ik liever verder als dat nodig en waardevol is, want ik blijf niet graag steken in onaangename herinneringen als ik deze kan vervangen door mooie voorstellingen.
Sascha schreef:
Daarnaast kan een kat niet moorden, aangezien dat een begrip is dat in de wet is vastgelegd onder zeer specifieke voorwaarden. Doden lijkt mij een beter begrip.
Ik vind het begrip ''moorden'' toepasselijker omdat doden niet altijd impliceert dat dit tegen de wil van het betrokken dier gebeurt, waardoor we ook het woord slachtoffer kunnen gebruiken.
Sascha schreef:
Ik heb mijn kat nog nooit met een koe naar huis zien komen, en aangezien hier niet ging om wat baasjes wel niet kunnen voorschotelen uit blikjes e.d. (want volgens mij zaten we daar op een lijn...) maak ik me niet veel zorgen om de koeien die wel eens het slachtoffer zouden kunnen worden van een loslopende kat. Misschien dat je denkt dat sommige mensen leeuwen als huisdier houden, maar de meeste huiskatten zijn iets kleiner

.
Begrijpelijk, maar de zin had ook betrekking op het gegeven dat jij niet tegen jacht bent en niet dat de koe het slachtoffer zal worden van een huiskat, wat dan nogal een misplaatste uitdrukking is als je hem vrij laat.
.